Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Duo Reges: constructio interrete.

Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes.

Bork: Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Bork: Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.
Non semper, inquam;: Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Nam de isto magna dissensio est. Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Mihi autem nihil tam perspicuum videtur, quam has sententias
eorum philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere;

Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum
a se oritur et sua sponte nascitur.

At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est.
Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Nihil ad rem! Ne sit sane; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.